Neden Süper Anne?

Anne olunca anladım anneliğin ne kadar kutsal olduğunu..İlk defa kollarıma aldığımda anladım artık tek değildim. Bakmam, beslemem, büyütmem gereken ve daha da önemlisi kendi ellerimle huyunu suyunu şekillendireceğim bir can..
Anneliğe çok hızlı başladım, lohusalığımın 2.haftasında oğlumla baş başa kalmıştım. Gazlı, kolik bir bebek ve uykusuz geceler..Tanrı öle bir güç veriyor ki insana günlerce uykusuzluğa rağmen bir kere off demiyor insan. İşte bu annelik olmalıydı. O kadar çok ağlıyordu ki sanki bu ağrıları geçtiğinde agresif bir bebek olacak korkusuyla,  ona hep gülümsedim. 
Ben gülümsemeye devam ederken ev işleri, çocuğumu sosyalleştirme çabaları, 4 ay boyunca denizden çıkmamalar, üşenmeden her hafta bavul hazırlamalar, bütün çamaşırları ütülemeler, yok anneanne özledi oraya götür, yok babaanne özledi oraya götür derken tam bunlar olurken salca yapmalar, konserveler, oğluşumun kışlık yemeklerini hazırlamalar, her gün günlük yoğurt mayalamalar, hiç üşenmeden her hafta organik pazara gitmeler, tabi bu arada anlamasa da ingilizce konuşmalar sanki türkçeyi anlıyor da, hicbirşey den geri kalmadan oğluma anı defteri hazırlamalar, bebeklerin beslenmesi ile ilgili araştırmalar, ortaya çıkan keyifli yemeklerin  tariflerini bebekli arkadaşlarımla paylaşmalar,bebeğimin zekasını güçlendirecek oyunlar ve daha bir sürü şey derken bir baktım ki ben SÜPER ANNE olma yolundayım:)